సిల్క్ స్మిత… ఎప్పటికీ ముగిసిపోని ఒక ఎమోషన్.ఇప్పటికీ వందల్లో వేలల్లో ఆమెపై అనేక వార్తలు, ఆర్టికల్స్ వచ్చాయి, వస్తున్నాయి.
కానీ ప్రతి దానికి ఒక భిన్నమైన ముగింపు ఉంటుంది, అలాగే భిన్నమైన విషయము ఉంటుంది.అందుకే ఎన్నిసార్లు చదివిన మళ్లీ కొత్త వార్తలు పుట్టుకొస్తూనే ఉంటాయి.
ఏది నిజమో, ఏది అబద్దమో చెప్పడానికి ఆమె మన మధ్యలో లేదు.ఉన్నన్ని రోజులు కూడా అందరికి ఆమె అవసరం.
పోయాక మీడియాకి ఆమె అత్యవసరం.ఎలా పుట్టింది, ఎలా పోయింది అంటూ అనేక వార్తలను వడ్డించేశారు.
ఎన్నో నిజాలు మట్టి కప్పబడ్డాయి.సమాధి చేయబడ్డాయి.
మరెన్నో అబద్ధాలు రెక్కలు విప్పుకొని నాట్యం చేశాయి.
ఆమె మత్తు కళ్ళ సోయగం లో ఈ ప్రపంచం నిజాలను సమాధి చేసింది.
ఆమెను మోసం చేసిన ఆ వ్యక్తి ఎవరో చెప్పకుండానే ఆమె కన్ను మూసింది.ఆ బాబు ఎవరో తెలిసినా ఇండస్ట్రీ బయటకు చెప్పదు.ఇక ఇప్పుడు ఈరోజు కొత్తగా రాయాల్సిన విషయం ఏమిటి అంటే సంస్కరణ సభకు కూడా నోచుకోని సిల్క్ స్మిత, ఆమె బయోపిక్ తో ముడి సరుకు గా మార్చి అంగడి బొమ్మను చేయడానికి ఎందుకు సిద్ధపడింది అనే ప్రశ్న చాలా రోజులుగా మెదడులో తొలుస్తూనే ఉంది.ఎంతో మంది నిర్మాతలకు ఆమె కల్పవృక్షం.
ఎంతోమంది బయ్యర్లకు ఆమె ఒక ఆశ చిత్రం.ఆమె ఉంటే అది హిట్టు లేదంటే పట్టు.
అయినా కూడా ఇండస్ట్రీకి ఆమె ఎందుకు వద్దు.కష్టాల్లో ఉన్న ఆమెను ఎందుకు చిన్న చూపు చూశారు.అవసరాలకు వాడుకున్నారు అవసరం తీరాక ఆ వదులుకున్నారు.కుటుంబం ఆదుకోలేదు ఎవరు దరి చేర్చుకోలేదు.అయినా ఒంటరిగానే వచ్చింది ఒంటరిగానే వెళ్ళిపోయింది.కానీ ఆమె సినిమా జీవితం సినిమాగా మార్చారు డర్టీ పిక్చర్ అంటూ ఆమె పుట్టినరోజునే విడుదల చేశారు.
జాతీయ అవార్డులు తెచ్చుకున్నారు.ఆమె కుటుంబానికి ఏమి న్యాయం చేశారు.
తెలుగులోనే డబ్బైంది ఇక 2013లో పాకిస్తాన్ నటి అయిన వీణా మాలిక్ తో కన్నడ లోనూ చేశారు.సనా ఖాన్ తో మలయాళం లోను వచ్చింది.
ఇన్ని భాషల్లో వచ్చిన ఎన్ని సినిమాలు తీసిన ఆమెకు మీరు ఇచ్చిన గౌరవం ఏదైనా ఉందా ?
.