రద్దీగా ఉన్న విమానంలోకి ఒక అందమైన ప్రయాణికురాలు ప్రవేశించి తన సీటు కోసం వెతుకసాగింది.రెండు చేతులు లేని ఒక వ్యక్తి ప్రక్క తన సీటు ఉండడాన్ని చూసి,అతని ప్రక్కన కూర్చోవడానికి సందేహించింది.!!! ఆ “అందమైన స్త్రీ “ఎయిర్ హోస్టెస్ ను పిలిచి .” నేను ఇక్కడ కూర్చుని సుఖంగా ప్రయాణం చేయలేను నా సీటును మార్చగలరా?” అని అడిగింది.“మేడమ్! దయచేసి కారణం తెలుసుకోవచ్చా?” అడిగింది ఎయిర్ హోస్టెస్.” ఇలాంటి వారంటే నాకు అసహ్యం.వీరి ప్రక్కన కూర్చుని ప్రయాణించడం నాకు ఇష్టం ఉండదు.” అంది ఆ అందమైన స్త్రీ.చూడడానికి హుందాగా – అందంగా – నాగరికంగా కనిపిస్తున్న ఆమె నోటి నుండి వచ్చిన ఈ మాటలను విని ఎయిర్ హోస్టెస్ చాలా ఆశ్చర్యపోయి చూసింది.ఆ అందమైన స్త్రీ మళ్లి తనకు “ఈ సీటు వద్దు.
మరో సీటు కావాలని డిమాండ్ చేసింది.” “కొద్దిసేపు ఓపిక పట్టండి.
నేను మీకోరికను నెరవేర్చే ప్రయత్నం చేస్తాను.” అని ఎయిర్ హోస్టెస్ ఎక్కడైనా సీటు ఖాళిగా ఉందేమోనని వెతికింది.
కాని ఎక్కడా దొరకలేదు.ఆ ఎయిర్ హోస్టెస్ తిరిగి వచ్చి “మేడమ్! ఈ ఎకనామి క్లాస్ లోని సీట్లన్నీ పూర్తిగా నిండిపోయాయి అయినా మా విమానంలో ప్రయాణించే వ్యక్తుల కంఫర్ట్ కోసం పూర్తి స్థాయిలో ప్రయత్నించడం మా ఫాలసి.కెప్టెన్తో మాట్లాడి వచ్చి చెబుతాను కాస్త ఓపిక పట్టండి.” అంటూ కెప్టెన్ దగ్గరికి వెళ్లింది.కొన్ని క్షణాల తరువాత తిరిగి వచ్చి ” మేడమ్! మీకు కలిగిన అసౌఖర్యానికి చింతిస్తున్నాము.ఈ విమానం మొత్తంలో ఫస్ట్ క్లాసులోని ఒకే ఒక సీటు ఖాళిగా ఉంది మావాళ్లతో మాట్లాడి ఒక అసాధారణమైన నిర్ణయం తీసుకున్నాము. ఒక ఎకనామి క్లాస్ లోని వ్యక్తిని ఫస్ట్ క్లాసులోకి పంపడం మా కంపని చరిత్రలోనే మొదటిసారి….ఆ అందమైన స్త్రీ ఆనందంగా ఏదో చెప్పబోయే లోపల ….ఎయిర్ హోస్టెస్ ఆమె పక్కసీట్లో కూర్చున్న వ్యక్తితో… ” సార్! దయచేసి ఎకనామి క్లాస్ నుండి ఫస్ట్ క్లాసులోకి రాగలరా?ఒక సంస్కారం తెలియని వ్యక్తి ప్రక్కన కూర్చుని ప్రయాణించవలసిన దురదృష్టాన్ని మేము మీకు తప్పించాలనుకుంటున్నాము.” అంది ఎయిర్ హోస్టెస్ మాటలను విన్న మిగతా ప్రయాణికులందరూ ఒక్కసారిగా.
చప్పట్లు చరుస్తూ ఆ నిర్ణయాన్ని స్వాగతించసాగారు.ఆ అందమైన స్త్రీ ముఖం పాలిపోయింది.
అప్పుడా వ్యక్తి లేచి నిలుచుని … నేనొక మాజీ సైనికుడిని.
కాశ్మీర్ బోర్డర్ లో జరిగిన బాంబ్ బ్లాస్ట్ లో నా రెండు చేతులను కోల్పోయాను.మొదట ఈమె మాటలు విన్న తరువాత ఇలాంటి వాళ్ల కోసమా మా జీవితాన్ని పణంగా పెట్టింది.’ అనిపించింది. కాని, మీ అందరి ప్రతిస్పందన చూశాకా దేశం కోసం నా రెండు చేతులను కోల్పోయినందుకు గర్వపడుతున్నాను.” అంటూ ప్రయాణికుల చప్పట్ల మధ్య ఫస్ట్ క్లాసులోకి వెళ్లిపోయాడు.ఆ అందమైన స్త్రీ రెండు సీట్లలోనూ ఒక్కతే సిగ్గుతో కూలబడిపోయింది….అందం అంటే కంటికి కనిపించే ముఖంలోనూ,మేనులో కాదు.
ఉన్నతమైన అలోచనలు ఉన్నతమైన భావాలు ఉన్న మంచి మనసులో ఉంటుంది…
.