నాకు చైత్రపై ప్రేమ ఉంది...కానీ తనకి నాపై ద్వేషం ఉంది.! ఆ సంఘటన మా ఇద్దర్ని ఒక్కటి చేసింది.!

అమ్మాయి గురించి ఏం తెలియకుండా లవ్ ఎలా చేస్తావు అనే నా స్నేహితుల ప్రశ్నకి నా సామాదనం ఒక్కటే…”వ్యాపారం చేయడానికి వివరాలు కావాలి కానీ ప్రేమించడానికి ఎందుకు…అయినా ద్వేషించే మనిషికి సహాయం చేసింది, ఇది ఒక్కటి చాలు తన మనసు మంచిదని చెప్పడానికి…ఇంకేం తెల్సుకోవాలి…”

చైత్రకి నాపై ద్వేషం ఉంది…నాకు తన పై ప్రేమ ఉంది…ప్రేమ అయినా ద్వేషం అయినా మనసులోనే కదా ఉండేది…అంటే ఒకరి మనసులో ఒకరు ఉన్నాం…కాబట్టి మా కలయిక ముందుంది…ద్వేషం కాస్త ప్రేమగా మారుతుందనే నమ్మకం ఉంది …
నా నమ్మకం కి తగ్గట్టు గా…కొన్ని రోజుల తర్వాత నా ప్రేమను అంగీకరిస్తునట్టు నా ఫోన్ నంబర్ సంపాదించి చైత్ర ఫోన్ చేసి చెప్పింది…ఇక నా ఆనందంకి అవదులు లేకుండా పోయింది…కానీ ఆ ఆనందం క్షణ కాలం లో ఆవిరైపొయింది…ప్రతి ప్రేమ కథలో లాగానే మా పెళ్లికి పెద్దలు ఒప్పుకోలేదు, కారణం నాకు సరైన సంపాదన ఉన్న ఉద్యోగం లేదు…
ఒక తండ్రి గా చైత్ర వాళ్ళ నాన్న గారి ఆలోచన తప్పు కాదు…చైత్ర ఇంక వేరే ఊరిలో ఉండిపోయింది…ఫోన్ కాంటాక్ట్ లో కూడా లేకుండా పోయింది…కాలం మమ్మల్ని వేరు చేసింది…కలహాలలోని కన్నీరు తాగి దూరం పెరుగుతుంది…హృదయాన్ని కాల రాత్రి చేసి దూరం వేకువ తుంచుతుంది…

కానీ ఎవ్వరికీ తెలియని విషయం ఏంటంటే…చారిటబల్ ట్రస్ట్ లో ఉద్యోగం చేరినప్పుడే సివిల్స్ కోచింగ్ లో జాయిన్ అయ్యాను… ఈ కారణంగా పది నెలల నుండి తొమ్మిది వేల జీతంకి పని చేస్తున్నా…ఇక్కడితో పదకొండు నెలలుగా నా జీవితం లో జరిగిన సంఘటనలు మీకు అర్దం అయింది…

ఇంతలో మరో ఏడాది వచ్చింది…శ్రీ రామ నవమికి చైత్ర మేము పోయిన సంవత్సరం కలిసిన గుడికి వస్తదని తెలిసి వెళ్ళాను…
చాలా రోజుల తర్వాత తనని చూశా…సివిల్స్ సంగతి తనతో చెప్పా…ప్రేమ మాటల్లో కంటే చూపుల్లో తెలుస్తుంది…తన చూపులో నాపై ప్రేమ కనిపించింది…ఆ మౌన భావనలు ప్రేమించినోడికే అర్దం అవుతుంది…
కష్టం వృధా ఎప్పటికి అవ్వదు అన్న మాటను నిజం చేస్తూ…సివిల్స్ మంచి ర్యాంక్ సంపాదించా…కలెక్టర్ గా ఉద్యోగం వచ్చింది…చైత్ర తల్లితండ్రులు మా పెళ్ళికి ఒప్పుకున్నారు….

ప్రతి కథ లాగే నా కథ కూడా నా పెళ్ళితో సుకాంతం అయింది…
ఈ కథ ద్వారా చెప్పేది ఒక్కటే…డబ్బులు ముఖ్యమే, కానీ పక్కన వాడికి సాయపడి ఉపయోగ పడినప్పుడే మన జన్మ కి సార్ధకత…బంగారం వజ్రాలు దాచి పెట్టగలం గాని, ప్రాణంకి తాళం వేసి దాచిపెట్టలేం కదా…చివరికి అందరు కలిసేది మట్టిలోనే…
జననం,మరణం,రూపం,రంగు, ఇలా దేనినీ ఎంచుకోలేము…మన చేతుల్లో ఉన్నది జీవితం మాత్రమే…నువు ఏ విధంగా మార్చుకుంటే అలా ఉంటది నీ జీవితం….సమస్య వచ్చిందంటే బాధ పడద్దు.ఎందుకంటే ప్రతి ఒక్కడ్కీ వాడు పరిష్కరించ గలిగే సమస్యే వస్తుంది…

ఏ సమస్య అయినా మనిషిని చంపెంతది కాదు…మనం ఉండగా చావు రాదు…అది వచ్చాక మనం ఉండం…మనకు తెలియని దాని గురించి మనకెందుకు …సంతోషంగా జీవితం గడుపుతూ అందర్నీ సంతోషంగా ఉంచుదాం…